Wraz z wybudowaną w 1866 roku linią Śląskiej Kolei Górskiej z Görlitz do
Kłodzka, powstała w Jeleniej Górze stacja, o której randze świadczyła
wybudowana nieopodal parowozownia. Prostokątna trzytorowa hala zbudowana
została z kamienia łupanego, a otwory okienne i bramy oblicowano cegłą.
Mieściła w sobie sześć stanowisk naprawczych. Lokomotywownię tą
wyposażono we wszelkie urządzenia do obsługi parowozów jak np. zasieki
węglowe i stację wodną.
Rozwój jeleniogórskiej stacji i otwieranie nowych linii kolejowych
wychodzących z powstałego węzła kolejowego skutkował dalszą rozbudową
parowozowni. Około 1907 r. powstała więc hala wachlarzowa na osiem
stanowisk wraz z obrotnicą. Natomiast kolejna modernizacja zaplecza
technicznego wiąże się z elektryfikacją szlaków do Wrocławia, Görlitz,
Szklarskiej Poręby i Kamiennej Góry, która została przeprowadzona w
latach 1920-1932. Powstała w tym czasie hala utrzymania pojazdów trakcji
elektrycznej zaopatrzona w przesuwnicę łącznie ze starą halą przelotową
dysponowała 22 stanowiskami. Tuż po wojnie w Jeleniej Górze powołano do
życia parowozownię, będącą już od 1946 roku parowozownią główną.
W 1957 roku parowozownia posiadała:
· 4189m torów
· 3,7 h powierzchni
· 27 obrabiarek metalu
· 3 obrabiarki drewna
· 29 krytych stanowisk naprawczych
· 4 otwarte stanowiska naprawcze
· 11 budynków o łącznej powierzchni 9.465,66m2
Źródło:
https://lokomotywownia-jeleniagora.jimdofree.com/parowozownia-g%C5%82%C3%B3wna/
Więcej:
https://polska-org.pl/7164973,Jelenia_Gora,Tereny_i_zaklady_kolejowe_Lokomotywownia_MD_Jelenia_Gora.html
https://fotopolska.eu/Jelenia_Gora/b151644,Lokomotywownia_i_warsztaty_kolejowe.html